Parlementair onderzoek naar gascrisis nodig
Ik heb me gisteren weer behoorlijk ge?rgerd aan mijn Russische en Oekra?ense collega's die volstrekt tegenstrijdige verhalen aflegden over het uitblijven van de beloofde gasleverantie aan Europa. Je wordt bedolven met allerlei technische details waardoor het erg moeilijk te achterhalen is wat nu eigenlijk het probleem is. Hopelijk gaat de kraan in de komende dagen eindelijk echt open.
Ik heb me gisteren weer behoorlijk ge?rgerd aan mijn Russische en Oekra?ense collega's die volstrekt tegenstrijdige verhalen aflegden over het uitblijven van de beloofde gasleverantie aan Europa. Je wordt bedolven met allerlei technische details waardoor het erg moeilijk te achterhalen is wat nu eigenlijk het probleem is. Hopelijk gaat de kraan in de komende dagen eindelijk echt open.
Maar betekent dat ook 'business as usual'? Het lijkt me niet. In 2006 hebben we hetzelfde meegemaakt. Ruzie tussen Moskou en Kiev over de prijs van gas met als gevolg een onderbreking van de aanvoer naar Europa. Toen hebben we gewezen op het gevaar van een herhaling en de Europese Unie opgeroepen zich daarop voor te bereiden. Maar de afgelopen maand is gebleken dat de EU pas in actie kwam nadat de kraan was dichtgedraaid.
Brussel had veel eerder een signaal aan de ruzi?nde buren moeten geven. Het is al jaren duidelijk dat EU landen teveel afhankelijk zijn van de Oekra?ense pijpleidingen. Waar blijven de concrete voorstellen tot andere aanvoerroutes? De onderlinge solidariteit is nog niet echt op de proef gesteld maar als de crisis nog veel langer duurt dan zal blijken dat de EU onvoldoende in staat is lidstaten te helpen die in energieproblemen komen. Ditmaal zijn de gevolgen van de gascrisis ernstiger, wat de EU ertoe zou moeten zetten datgene te doen waarom we in 2006 reeds vroegen.
Rusland en Oekra?ne hebben zichzelf zware reputatieschade toegebracht. Beide landen hadden het nooit zover mogen laten komen dat zij hun beste en meest betrouwbare klant in de problemen brachten. Dit kan niet hard genoeg gezegd worden. Rusland gebruikt energieleveranties als politiek instrument en het Kremlin controleert Gazprom. De energiesector van Oekra?ne is zeer schimmig en moeilijk te doorgronden. Ook dat roept veel vragen op.
Daarom ben ik voorstander van een parlementair onderzoek naar het hoe en wat van de huidige energie crisis en de rol die de EU hierin speelt. Alleen zo kunnen we de vele vragen van onze burgers beantwoorden en de EU onder druk zetten nu concrete maatregelen te treffen.