Artikel 301
Deze week weer veel Turkije. Opening van het Brusselse Istanbul Cultureel Centrum, veel parlementari?rs uit Ankara op bezoek en boze email over mijn reacties op het besluit van het Turkse hooggerechtshof om de regerende AK-partij te gaan vervolgen wegens vermeende pogingen tot islamisering van het land.
Deze week weer veel Turkije. Opening van het Brusselse EU - Istanbul Cultureel Centrum, veel parlementari?rs uit Ankara op bezoek en boze email over mijn reacties op het besluit van het Turkse hooggerechtshof om de regerende AK-partij te gaan vervolgen wegens vermeende pogingen tot islamisering van het land.Het is goed dat de prachtige en historische stad Istanbul zich permanent presenteert. Parlementaire contacten zijn nuttig. Ik verzet me evenwel tegen de gedachte dat ik niets mag zeggen over een politieke crisis in een land dat lid wil worden van de EU. Wanneer een partij, die democratisch aan de macht gekomen is, verboden dreigt te worden, gaat er bij mij een belletje rinkelen. Dat ik daarbij vraagtekens plaats, is niet omwille van de AK-partij (ik behoor niet tot die stroming) maar uit principe. Een partij uitbannen mag alleen wanneer die geweld bepleit of de staat omver wil werpen. Ik hoop dat het Turkse hof dezelfde opvatting zal hanteren.
En wat de aanklacht zelf betreft: Ik zal nooit een partij steunen die de islamisering van Turkije nastreeft. Zo'n land zou niet passen in de EU. Ik ben voor een seculiere Turkse staat. Maar veel Turkse republikeinen laten het afweten wanneer het gaat om de verankering van hun land in het seculiere Europa. Ze proberen de toenadering tot de EU te blokkeren. Ook vandaag weer in het Turkse parlement door de aanpassing van het beruchte artikel 301 van de agenda te houden. Dat is de basis waarop nationalistische aanklagers in het verleden schrijvers als Orhan Pamuk hebben aangeklaagd voor zoiets als 'onturkse' uitlatingen. Ik zal wel weer boze reacties krijgen.