De Zweden zijn er vroeg bij
Stockholm. We leven begin maart maar de Zweedse regering is reeds begonnen met de voorbereidingen van haar voorzitterschap van de EU dat op 1 juli aanvangt. Vast onderdeel daarvan is altijd een ronde van gesprekken met de belangrijkste fracties van het Europees Parlement. Vandaag zijn wij aan de beurt. Op de weg hierheen vroeg ik me af wat ze te melden zouden hebben zo ver van tevoren. Welke politieke agenda heeft de Zweedse regering voor ogen? Qua timing wordt het een ongelukkig voorzitterschap.
Stockholm. We leven begin maart maar de Zweedse regering is reeds begonnen met de voorbereidingen van haar voorzitterschap van de EU dat op 1 juli aanvangt. Vast onderdeel daarvan is altijd een ronde van gesprekken met de belangrijkste fracties van het Europees Parlement. Vandaag zijn wij aan de beurt. Op de weg hierheen vroeg ik me af wat ze te melden zouden hebben zo ver van tevoren. Welke politieke agenda heeft de Zweedse regering voor ogen? Qua timing wordt het een ongelukkig voorzitterschap.
Op 7 juni zijn in de meeste EU staten de verkiezingen voor het Europees Parlement. Daarna volgen enkele maanden die weinig ruimte laten voor inhoudelijke initiatieven met als sluitstuk de benoeming van een nieuwe Europese Commissie. Het gaat dan immers vooral om de poppetjes.
Een andere handicap voor Zweden is het tweede referendum over het Verdrag van Lissabon dat in de tweede helft van dit jaar gehouden gaat worden. Om de Ierse kiezer niet ongerust te maken kan de EU beter niet al te ambitieus overkomen. De conservatieve minister-president is dan ook voorzichtig. Hij houdt het erg algemeen benadrukkend dat ook voor hem de aanpak van de financi?le en economische crisis prioriteit heeft. Zijn regering wil voorts veel energie steken in de voorbereiding van de komende wereldmilieutop, het migratiebeleid en de aanpak van internationale criminaliteit, en de uitbreiding van de EU. Het laatste is een lastig dossier omdat Sloveni? wegens een grensconflict een akkoord met Kroati? blokkeert en de onderhandelingen met Turkije moeizaam verlopen.
Het is nog veel te vroeg om te oordelen over het komend voorzitterschap maar wat me stoort zijn de vage antwoorden die we krijgen over de sociale en politieke gevolgen van de crisis. Die kunnen destabiliserend werken en het politieke landschap aanzienlijk wijzigen in negatieve zin ten koste van de gevestigde partijen. Europa moet hier zijn gezicht laten zien door in deze moeilijke tijd sociale solidariteit hoog op de agenda te zetten.