No margin for survival
"No margin for survival". Dit zei de president van de Wereldbank kortgeleden over de gevolgen van de hoge voedselprijzen in arme landen. Dat daar rellen uitbreken is niet verwonderlijk omdat veel mensen een groot deel van hun inkomen uitgeven aan eten. Gordon Brown meende dat de crisis die van de financi?le instellingen overtreft. Bij ons vallen de effecten nog mee omdat veel supermarkten de verhogingen (nog) niet doorrekenen. Maar de alarmbellen gaan af.
Dit zei de president van de Wereldbank kortgeleden over de gevolgen van de hoge voedselprijzen in arme landen. Dat daar rellen uitbreken is niet verwonderlijk omdat veel mensen een groot deel van hun inkomen uitgeven aan eten. Gordon Brown meende dat de crisis die van de financi?le instellingen overtreft. Bij ons vallen de effecten nog mee omdat veel supermarkten de verhogingen (nog) niet doorrekenen. Maar de alarmbellen gaan af.Sommigen zeggen dat er genoeg voedsel is maar dat speculatie de prijs opdrijft. Ik weet het niet. Er is in ieder geval ook de toegenomen vraag en het verdringingseffect dat het gevolg is van de grootschalige productie van biobrandstoffen. Ik ben geen landbouwexpert of ontwikkelingsdeskundige maar de voedselcrisis bedreigt de stabiliteit in belangrijke landen als Egypte. Dat kan weer gevolgen hebben voor het vredesproces. Dat is wel mijn werkterrein.
Een ander voorbeeld. Ik had vorige week een discussie met Nederlandse collega's over de Europese landbpolitiek. Een jaar geleden zouden we ons nog afgevraagd hebben of die nog wel nodig is. Weg met al die subsidies, was het motto. Laat de wereldmarkt maar de prijzen bepalen. Nu bedachten we ineens dat Europa de voedselveiligheid moet garanderen en dat betekent ongetwijfeld het in stand houden of opvoeren van de eigen landbouwproductie. Dat kan niet alleen aan de markt worden overgelaten.
Dat de wereld complexer is geworden blijkt wel in mijn eigen fractie waar iedereen wat te melden heeft over het probleem. De landbouwers, de energiedeskundigen, de ontwikkelingshelpers, de milieuverdedigers, de mensenrechtenexperts, de handelsvertegenwoordigers en de buitenlandwatchers. Veel invalshoeken, uiteenlopende oplossingen. Dat mag niet tot een Babylonische spraakverwarring leiden. Prioriteiten zijn nodig. Eerst honger bestrijden en voorkomen. Dan een Europese politiek uitwerken die uitgaat van goed voedsel voor een redelijke prijs voor iedereen. Eerste levensbehoeften gaan voor.