Alle kinderen zijn gelijk

Het plaatje bij deze blog ontroert. Kinderen van verschillende nationaliteiten die op een kleuterschool in de Brusselse wijk Molenbeek zingen voor de gasten van de PES fractie van het EP, die op werkbezoek zijn.

Het plaatje bij deze blog ontroert. Kinderen van verschillende nationaliteiten die op een kleuterschool in de Brusselse wijk Molenbeek zingen voor de gasten van de PES fractie van het EP, die op werkbezoek zijn.


De leerlingetjes kunnen prima met elkaar overweg en er wordt een brug geslagen tussen de kinderen onderling via intensief taalonderwijs gericht op integratie.

Met mijn collega's bezoek ik ook een sportschool in Schaerbeek in een ander deel van Brussel. Daar koppelen ze sport en maatschappij. Alle deelnemers worden apart begeleid en er is veel contact met de ouders.


Ook hier lijkt iedereen goed met elkaar overweg te kunnen en dat terwijl ze een vechtsport beoefenen. Onbevooroordeeld en spontaan stellen ze zich blijkbaar niet de vragen waar hun ouders vaak moeite mee hebben.


Dat blijkt s'avonds bij een debat met vertegenwoordigers van franstalige minderheden (Turks en Marokkaans) van de Belgische hoofdstad.

Kan men tegelijk Marokkaan en Belg zijn, is een van de centrale vragen. Ja, zegt iemand, je kunt heel goed burger zijn van een land zonder je land van oorsprong te verloochenen. Onzin, meent een ander, mijn identiteit wordt door zoveel omstandigheden bepaald dat zij niet te defini?ren is. Een derde benadrukt vooral haar Turkse afkomst.

Accentverschillen maar de levendige discussie toont wel dat het onderwerp ze meer bezig houdt dan hun kinderen. Ik vraag ze ook in hoeverre moslim afkomst een rol speelt in de relatie met de minderheden.

Ze bevestigen een trend die je ook elders in Europa kan waarnemen. Men wordt minder als Marokkaan of Turk gezien en vaker benaderd als moslim. Etnische verschillen worden vervangen door religieuze maar het discriminerend effect blijft vaak hetzelfde.

De meeste aanwezigen hier willen helemaal niet op hun geloof aangesproken worden. Dat is een priv?zaak, zeggen ze. Dat kan ik begrijpen, maar wordt er genoeg gedaan om de vele vooroordelen over de Islam weg te nemen?

Dat leidt tot de vraag of de moslimgemeenschappen niet meer gezamenlijk zouden moeten optreden in hun relaties met de overheden en met het grotere publiek.

Ik meen van wel. De Islam is geen kerk zoals de katholieke maar het individualistische karakter van deze religie kan volgens mij geen alibi zijn voor het vermijden van een soort collectieve deelname aan het Islam debat in de seculiere West-Europese landen.

De discussie in een Marokkaans restaurant was levendig, genuanceerd, heel informatief en pluriform. Dat zou veel meer in de openbaarheid moeten gebeuren. Hopelijk kunnen de kinderen van de foto dan, wanneer ze groot zijn, zich met andere onderwerpen bezighouden.

Terug

Download

'Politics of the Past: The Use and Abuse of History'

Onder redactie van Jan Marinus Wiersma en Hannes Swobonda

Download

'Peace and Disarmament: A world without Nuclear Weapons'

Onder redactie van Jan Marinus Wiersma en Hannes Swobonda

Download

'Democracy, Populism and Minority Rights'

Onder redactie van Jan Marinus Wiersma en Hannes Swobonda

Download

'Travels among Europe's Muslim Neighbours: The Quest for Democracy'

van Jan Marinus Wiersma en Joost Lagendijk